Beste familie,
Wij kenden haar niet zo goed. We hebben elkaar niet veel ontmoet.
Wij herinneren ons nog haar vinnige oogjes die zeiden "ja, ik ben er bij", en ze genoot van haar plaats in de groep.
Ze heeft te veel meegemaakt in haar leven. Haar beperkingen, het heengaan van haar ouders en daarna de lange eenzaamheid, weliswaar omringd door verzorgende mensen.
Ziekte liet haar ook niet met rust, hoewel ze niet echt kon uitdrukken wat ze voelde.
Nu heeft ze diepe rust en jullie zullen haar erg missen, en net zoals jullie allemaal, houden wij een mooi rustig plaatsje in ons hart, voor Lutgarde.
Onze zeer innige wensen.
Karel Marcella en familie

Ach Lutje, een meer glanzende engel dan jij zullen we nooit nog ontmoeten: zoveel begrijpen en niet kunnen antwoorden, zoveel kennen en niet kunnen reageren, zoveel herkennen en vast zitten in de gevangenis van je lichaam. Nu ben je eindelijk verlost: je zal heel zijn en geheeld, je zal moemoe en padre terugvinden , je zal op en top Lutje zijn. Ik bid niet voor jou want dat heb je niet nodig, wil jij voor ons allemaal bidden en vergeven wat wij jou tekort deden? Troost jouw familie in het geloof en het besef dat jij nu mag ervaren wat Jezus zegde: "geen oog heeft gezien en geen oor heeft gehoord wat God bereid heeft voor hen die Hem liefhebben" Vaarwel Lutje, je was een schat. ..